Onder de noemer ‘Supersaturday’ speelden zaterdag 3 mei RCH tegen de nummer 2 op de ranglijst, Onze Gezellen. De 35+ en de 45+ speelden deze dag tegen een team van HFC. Na afloop een en al gezelligheid met een happy hour en zanger Quint. De 35+ won met 4-1 en de 45+ wist met 3-2 HFC te verslaan.
Over de dag zelf volgt nog een verslag, maar eerst even de voor de toeschouwers zeer aantrekkelijke en spannende wedstrijd. Schoten was al kampioen, dus in dat opzicht was er voor de nummer twee OG geen eer meer te behalen, behoudens de sportiviteit om voor winst te gaan. Ook voor RCH valt niet meer zoveel eer te behalen, behoudens dan 3 punten. Hoewel er op de nieuwjaarsreceptie nog geroepen werd om voor een periodetitel te gaan, zat dit er vandaag 3 mei ook niet meer in.
De sportieve instelling ging dus maar om 1 ding: WINNEN. OG liet gelijk vanaf de beginfase weten de nummer 2 te zijn, dus zette RCH gelijk onder druk. Toch wist RCH zich staande te houden al was het voetballend nog wel lastig er uit te komen. Ook in deze wedstrijd werd er niet altijd zuinig met de bal omgegaan. Onzinnige trappen nergens heen of foute passes. Daarbij kwam dat OG fel op de bal zat, waardoor kleine aanvalletjes in de kiem werden gesmoord. De duels waren stevig, al vroeg in de wedstrijd, maar wel fair, maar na 12 minuten pakte Bas toch al geel door een tikje teveel te geven, wel net buiten de 16, want er werd al gegild om een strafschop. De scheidsrechter hield echter vanaf het begin goed overzicht en floot een prima wedstrijd, ondanks de bekende discussiemomenten.
De vrije trap vanaf de 16 wist OG niet te verzilveren. En zo stond er een lekkere strijd, vooral op het middenveld. Diverse RCH aanvallen gingen over rechts via de snelle Jesse, die ook niet snel van de bal af te zetten is. De OG verdedigers waren echter van goeden huize, waardoor er nauwelijks kansen kwamen. Behoudens over en weer corners kwamen er geen 100% kansen, een enkel keertje kwamen beide keepers er aan te pas, maar zonder echte problemen. Na een half uurtje toch een enorme kans voor OG met een hoe bal in de 16, maar er stond geen afmaker klaar. Vlak voor rust nog een kans voor RCH toen er via een sliding een bal zodanig hoog in de 16 kwam dat de keeper gestrekt moest, anders was de bal zeker in het doel beland. Beide ploegen hadden het verdedigend prima voor elkaar, één spannend kansje nog voor OG in de blessuretijd, maar die ging naast en zo werd er met 0-0 gerust.
In de tweede helft begon RCH wat meer aanvallend, maar dat weerhield OG niet er regelmatig snel uit te komen voor een counter. Het spel was niet hoogstaand, maar er werd door beide ploegen hard gewerkt, waarbij het wachten was op een eerste goal. Die kwam al bijna vanuit een corner voor RCH, die op de lat belandde. Niet veel later een kans voor Mees in de vijf, maar die ging over. De duels werden steviger, maar nog steeds sportief. We zijn dan 13 minuten ver als OG een corner weet over te koppen ipv te scoren. In de 15de minuut van de tweede helft dan toch, enigszins onverwacht, de 1-0. Uit een voorzet wist Jesse hoger te komen tussen een kluwen van OG- en RCH spelers en de keeper en kopte de bal voorbij de keeper in het net. OG werd er niet heel nerveus van en ging vol voor de gelijkmaker en niet veel later na de 1-0 was de mogelijkheid er, maar onze keeper redde knap.
De snelheid zit een beetje in de wedstrijd, RCH is wat minder slordig aan de bal, waardoor de aanvallen beter lopen. Doordat beide ploegen nu aanvallend spelen ontstaat er wat ruimte, overigens voor beide ploegen. Het is dus iedere keer snel schakelen. Zo kan RCH een snelle aanval opzetten en wordt Mees bereikt, die de bal er beheerst in knalt, 2-0. Met nog een half uur te spelen nog geen garantie voor drie punten. Vijf minuten later een kans voor Jesse, maar de keeper stond in de weg. In de rebound schoot Mees op de paal. Zulke dingen gebeuren dan in zo’n spannende pot. Doordat OG niet opgeeft, waarvoor zouden ze ook met nog 20 minuten op de teller met nog onbekende blessuretijd, want regelmatig is er een behandeling nodig.
De 60 minuten zijn bijna vol als dan toch de aansluitingstreffer ingeschoten wordt. Uit een aanval over rechts komt de bal voor en bij de tweede paal staat een OG-er vrij, 2-1. De strijd wordt nu ongekend, tot twee keer toe appel voor hands in de 16 bij OG, maar de scheids ging daarin niet mee. Ook voor buitenspel werd niet altijd terecht gevlagd. OG blijft maar gaan, het is een beetje billen knijpen voor RCH, hopende op een counter, maar funest als er balverlies wordt geleden. Met nog vijf minuten officiële speeltijd wist Noufal met een fraaie kromme bal om de verdediging en de keeper heen in de achterste hoek te krullen, 3-1.
Nog is het niet gedaan. Complimenten aan OG, dat de strijd niet opgaf. Inmiddels stond de klok al op 90, dus alles hing nu af van de scheidsrechter. Hoe lang nog??? En ja hoor, na diverse kansen viel ook nog eens de 3-2. Met inmiddels 7 minuten blessuretijd was de spanning om te snijden, maar RCH wist toch de winst over de streep te trekken. Hard gestreden voor een knappe overwinning op de nummer twee. Tijd voor een feestje.
Tekst en foto’s Harry Opheikens (zie ook foto’s op de Facebookpagina RCH Voetbal Heemstede)
